استخر استخراج چیست و چگونه کار می‌کند؟

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

استخراج، یکی از متداول‌ترین راه‌های به دست آوردن ارز دیجیتال است. هر فردی که مجهز به نرم‌افزار و سخت‌افزار مورد نیاز باشد، می‌تواند در فرایند استخراج شرکت کرده و پاداش ارز دیجیتال را از طریق این فرایند به دست آورد.

استخراج ارز دیجیتال به صورت انفرادی، روشی دشوار برای کسب پاداش ارز دیجیتال است. مشارکت در استخرهای استخراج (Mining Pool)، به میزان زیادی شانس شما را برای ایجاد درآمدی پایدار از فعالیت‌های استخراج بهبود می‌دهد.

استخر استخراج چیست؟

استخر استخراج به گروهی از ماینرهای موجود در بلاکچین‌های مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) مانند شبکه بیت کوین اطلاق می‌شود که قدرت پردازش خود را با یکدیگر ادغام می‌کنند تا به صورت مشترک، بلوک‌های تراکنش را تایید نمایند. با تجمیع منابع ماینرها با یکدیگر، احتمال دریافت پاداش افزایش می‌یابد.

با رشد پیچیدگی و تعداد تراکنش‌ها در بلاکچین‌ها، استخراج انفرادی، راهی منطقی برای کسب درآمد پایدار نیست. ممکن است هر ماینر به تنهایی با این روش، فرصت تایید بلوک را هر چند وقت یک بار به دست آورد و در این فرایند پاداش نسبتا زیادی به دست آورد، اما شانس آنها برای کسب درآمد پایدار از استخراج بسیار کم است.

منابع استخرهای استخراج بزرگ خیلی بیشتر از ظرفیت سخت‌افزاری هر ماینر به تنهایی است. در نتیجه این مزیت، استخرهای استخراج، شانس به مراتب بیشتری نسبت به هر ماینر غیروابسته به یک استخر برای تایید بلوک بعدی دارند. اصولا این سیستم، ماینر را ترغیب می‌کند تا در صورتی که خواهان درآمد پایدار است به یک استخر بپیوندد.

ماینر با ملحق شدن به یک استخر باید حق عضویت در آن را بپردازد. این مبلغ برای هر استخر متفاوت است. وقتی یک بلوک توسط استخر تایید شد، پاداش دریافتی براساس یک روش پرداخت، میان مشارکت‌کنندگان توزیع خواهد شد.

با پیوستن به استخر، ماینرها، فرصت‌های کوچک بدست آوردن پاداش استخراج به شکل انفرادی را نادیده گرفته و خواهان پاداش‌های کوچک‌تر و با تعداد بیشتری خواهند شد.

در حال حاضر، صدها استخر استخراج وجود دارد، ولی حجم زیادی از فعالیت استخراج بیت کوین در تعداد انگشت‌شماری از آنها انجام می‌شود. در این استخرها، اکثریت قریب به اتفاق ارزهای دیجیتال مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات کار استخراج می‌شوند.

استخرهای استخراج بیت کوین

فعالیت استخراج بیت کوین بسیار متمرکز است و اکثر بلوک‌ها توسط تعداد اندکی از استخرهای بزرگ تایید می‌شوند. در هفته منتهی به 19 اکتبر 2022، بیش از 80 درصد کل استخراج انجام شده توسط پنج استخر صورت گرفته است. استخرهای کوچک یا ماینرهای تکی فقط 3 درصد کل بلوک‌ها را استخراج کرده‌اند. 70 درصد باقیمانده توسط 12 استخر استخراج شده است.

نمودار زیر، سهم استخراج استخرها و ماینرها را در هفته منتهی به 19 اکتبر 2022 نشان می‌دهد (منبع: BTC.com)

همانطور که ملاحظه می‌کنید، سه استخر Foundry USA، AntPool و F2Pool، نزدیک به 60 درصد کل بلوک‌های شبکه را در طول یک هفته استخراج کرده‌اند.

آیا برترین استخرهای ماینینگ می‌توانند کنترل بلاکچین را در دست بگیرند؟

تمرکز استخراج در تعداد محدودی استخر، بسیاری از کاربران بلاکچین‌ها و تحلیل‌گران را نگران کرده است. برخی افراد می‌ترسند که استخرهای استخراج بزرگ بتوانند کنترل بلاکچین را در اختیار بگیرند و قوانین بازی خود را به دیگران دیکته کنند و اساسا ماهیت آزادی بلاکچین را به دلیل ایجاد نهادی مرکزی از بین ببرند.

این ترس‌ها عمدتا بی‌اساس هستند و از درک نادرست نقش استخر استخراج در اکوسیستم بلاکچین ریشه می‌گیرد. اول این که، قدرت تایید ماینرها به آنها حق حاکمیت بر بلاکچین را نمی‌دهد. حقوق حاکمیتی هستند که تعیین می‌کنند آیا هر تغییر در قوانین بلاکچین باید پذیرفته شود یا خیر.

حتی اگر یک ماینر یا استخر استخراج، کنترل تایید همه بلوک‌ها را در شبکه به دست بگیرد، آنها هیچ‌گونه حق رای انحصاری یا خاص نخواهند داشت و لذا نمی‌توانند قوانین عملیاتی بلاکچین را تغییر دهند.

دوم این که اعتبار استخرهای استخراج به شدت به ماینرهایی بستگی دارد که به آن ملحق می‌شوند. هر چه ماینر بیشتری به آن بپیوندد، اعتبار آن بیشتر است و ترک استخر توسط ماینرها می‌تواند آن را به میزان قابل توجهی ضعیف کند.

بنابراین، استخرهای استخراج مانند کارفرمایان نیستند که بتوانند کارکنان خود (اعضای استخر) را به انجام آنچه که مناسب می‌دانند، هدایت کنند. استخرهای استخراج شبیه تعاونی‌‌هایی هستند که وجودشان به قدرت شبکه اعضایشان وابسته است.

یک استخر استخراج که هدفی بدخواهانه دارد به حمایت و پشتیبانی اکثر اعضای خود نیازمند است تا بتواند قدرت را به دست بگیرد. استخرهای بزرگی را درنظر بگیرید که چند میلیون عضو دارند، سازمان‌دهی چنین کارهایی در آنها بسیار دشوار خواهد بود.

نحوه انتخاب یک استخراج ارز دیجیتال

انتخاب یک استخر استخراج می‌تواند چالش برانگیز باشد، تعداد زیادی استخر وجود دارد و سوالات متعددی باید پاسخ داده شوند.

ممکن است برای پیوستن به یک استخر نیاز باشد تجهیزات تخصصی و گران‌قیمت خریداری کنید. مهم است، استخرها در انجام وظایف کاری خود منصفانه عمل کنند و شفاف باشند. بررسی روش‌های پرداخت و کارمزد ضروری هستند، زیرا در میزان درآمد شما اثرگذارند. نرخ هش استخر استخراج از اندازه آن مهمتر است. اما اندازه استخر نیز کمک می‌کند تا بتوان قابلیت اعتماد آن را سنجید.

در ادامه، معیارهای مهم در انتخاب استخر استخراج ارز دیجیتال را بررسی می‌کنیم.

1- انتخاب تجهیزات استخر استخراج

می‌توانید ارز دیجیتال را با دستگاه‌های مختلف استخراج کنید. اکثر برنامه‌های ماینینگ به واحد پردازش گرافیکی (GPU) یا واحد پردازش مرکزی (CPU) نیاز دارند. با این حال، استخراج با GPU و CPU به دلیل افزایش زمان و مصرف انرژی مورد نیاز برای استخراج ارز دیجیتال، مانند گذشته سودآور نیست.

بهتر است از یک ریگ ماینینگ استفاده کنید که به طور خاص برای استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده است و ASIC نامیده می‌شود. ASICهای مختلفی برای انتخاب وجود دارند. هنگام انتخاب باید به نرخ هش آن یعنی نرخی که با آن می‌تواند عملیات ماینینگ را انجام دهد، توجه کرد. هرچه نرخ هش بالاتر باشد، استخراج سریع‌تر انجام می‌شود. اما مبلغ آن هم افزایش می‌یابد. مدل‌های قدیمی‌تر، ارزان‌تر هستند، اما به سختی می‌توانند با ماینرهایی که ریگ‌های قوی‌تری دارند، رقابت کنند. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد، مصرف انرژی آن است که می‌تواند بر روی هزینه استخراج اثر زیادی داشته باشد. همچنین باید مطمئن شوید حداقل سرعت مورد نیاز برای اتصال شبکه به سرور استخر را تامین می‌کنید و تمهیدات لازم را برای خنک کردن اتاقی که ماینر در آن است، در نظر گرفته‌اید.

2- اطمینان از شفافیت عملکرد استخر

اپراتور استخر استخراج باید منصفانه کار کند تا برای اعضای استخر شفافیت و اعتماد را به ارمغان آورد. به عنوان مثال، باید بررسی کنید که آیا نرخ هش کل اعلام شده توسط استخر، درست است یا خیر. همچنین با توجه به روش‌های پرداخت استخر باید مطمئن شوید که این استخر، ارزش وقت گذاشتن دارد. اگر استخر ماینینگ مدنظر شما دارای داشبوردهای به‌روزی که در لحظه، وضعیت استخر را نشان می‌دهند، نیست، از شفافیت برخوردار نمی‌باشند و بهتر است استخر دیگری را بررسی کنید.

3- پایداری استخر

یکی دیگر از عوامل مهمی که قبل از پیوستن به یک استخر باید در نظر گرفت، ارزیابی پایداری آن است. پایداری، یعنی این که آیا استخر تجربه خرابی و ازکارافتادگی را دارد که بر توانایی استخراج و سود آن اثرگذار باشد. به طور کلی، باید اطلاعاتی در مورد تاریخچه استخر پیدا کنید، مانند موارد زیر.

• آیا استخر یک اتصال امن مانند یک VPN ارائه می‌دهد یا فقط از یک اتصال باز استفاده می‌کند؟
• آیا در برابر حملات DDoS آسیب‌پذیر است؟ احتمال حملات DDoS با افزایش تعداد ماینرهایی که به استخر می‌پیوندند، بیشتر می‌شود.
• آیا استخر ماینینگ در برابر هرگونه حمله مقاومت کرده و آن را دفع کرده است؟
• آیا استخر، خرابی طولانی‌مدت را تجربه کرده است؟

بسیاری از استخرها دارای صفحات پشتیبانی هستند که در آن می‌توانید بحث‌ها، نکات و اطلاعیه‌هایی را بیابید که می‌توانند شما را در مورد پایداری آن در گذشته راهنمایی کنند. همچنین می‌توانید سایر منابع اینترنتی را برای گزارش‌های خرابی استخر جستجو کنید، اما ممکن است این منابع،  همیشه قابل اعتماد نباشند. ارزهای دیجیتال هنوز آنقدر جدید هستند که پیدا کردن منابع معتبر و قابل اعتماد، دشوار است.

4- بررسی حق عضویت استخر

تقریباً همه استخرها، از شرکت‌کنندگان حق عضویت دریافت می‌کنند. اما برخی از آنها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بدون دریافت کارمزد کار می‌کنند.

5- بررسی اندازه و قدرت استخر

در یک استخر استخراج، تعداد بلوک‌های استخراج شده در یک دوره، متناسب با قدرت محاسباتی آن است. به طور کلی، هر چه یک استخر، شرکت‌کنندگان بیشتری داشته باشد، زمان کمتری برای استخراج نیاز دارد.

استخر کوچکی که از آخرین ماینرهای ASIC استفاده می‌کند، می‌تواند از یک مجموعه بزرگ با تجهیزات قدیمی یا کندتر، بهتر عمل کند. نرخ هش ترکیبی استخر ماینینگ چیزی است که تعیین می‌کند کدام استخر بهتر عمل می‌کند.

استخرهای بزرگتر به دلیل قدرت محاسباتی بزرگتر، احتمال بیشتری برای ایجاد بلوک دارند، در حالی که استخرهای کوچکتر معمولا به زمان بیشتری برای ایجاد بلوک نیاز دارند. اندازه یک استخر استخراج نیز می‌تواند تا حدی نشان‌دهنده قابل اعتماد بودن آن باشد. به عنوان مثال، بسیاری از ماینرهای فعال در یک استخر نشان می‌دهد که استخر و مدیریت آن قابل اعتماد هستند.

6- روش‌های پرداخت به مشارکت‌کنندگان

بیش از 15 روش پرداخت وجود دارد. اما اکثر استخرها براساس روش‌های پرداخت PPLNS، FPPS، PPS و +PPS کار می‌کنند. تفاوت این روش‌ها در ادامه توضیح داده می‌شود.

* پرداخت به ازای هر سهم (Pay-Per-Share (PPS))

پرداخت به ازای هر سهم یا PPS، پرداخت ثابت فوری به ازای هر سهم است. در این روش، پس از کسر هزینه‌های استخر، در بازه‌های زمانی ثابت، مبلغ مشخصی به مشارکت‌کنندگان پرداخت می‌شود. به مشارکت‌کننده به جای آن چه در واقع رخ داده است، بر اساس آنچه از نظر آماری محتمل است، پاداش داده می‌شود. یعنی بدون توجه به این که بلوکی ایجاد شده است یا نه، به مشارکت‌کنندگان در استخر، در بازه‌های زمانی مشخص، مبلغ ثابتی پرداخت می‌شود. پرداخت به ایشان از موجودی استخر ارز دیجیتال انجام می‌شود.

در این حالت، ریسکی متوجه مشارکت‌کنندگان نیست و اپراتور استخر، کل ریسک را برعهده می‌گیرد. فقط استخرهای بزرگ با ذخایر زیاد ارز دیجیتال می‌توانند ریسک آن را تحمل کنند.

در این روش، بازده نسبتا ثابت است و امکان کلاه‌برداری از ماینرها توسط اپراتور استخر و یا حملات زمان‌بندی شده کاملاً از بین می‌رود. این روش برای مشارکت در استخراج ارزهای دیجیتالی که در یک روند نزولی قرار دارند، سودآور است.

* پرداخت کامل به ازای هر سهم (Full-Pay-Per-Share (FPPS))

در روش پرداخت PPS، مشارکت‌کننده در استخر، ارزش مورد انتظار از پاداش بلوک را دریافت می‌کند. اما پاداش بلوک، تنها بخشی از درآمد استخراج است. بخش دیگر، کارمزد تراکنش‌هاست که در روش PPS پرداخت نمی‌شود. FPPS، علاوه بر پاداش مورد انتظار بلوک، یک کارمزد تراکنش استاندارد را در یک دوره معین (معمولا 24 ساعت گذشته) محاسبه و آن را بین مشارکت‌کنندگان توزیع می‌کند. لذا در این روش نسبت به روش PPS، درآمد ماینرها افزایش می‌یابد.

* پرداخت به ازای آخرین N سهم (PPLNS)

این روش، یکی دیگر از روش‌های پرداخت محبوب است که براساس آن به مشارکت‌کنندگان در استخر به ازای درصد سهمشان از کل سهام (N)، سود پرداخت می‌شود. معمولا مقدار سهامی که در زمان ایجاد یک بلوک به اشتراک گذاشته می‌شود، متغیر است. در این روش پرداخت، مقدار ثابتی سهم به عنوان کل سهام درنظر گرفته می‌شود (N) که اغلب دو برابر میزان سختی است. هنگامی که یک بلوک ایجاد می‌شود، ماینرها به ازای میزان مشارکتشان، پاداش دریافت می‌کنند. اگر استخر در طول روز، چندین بلوک را استخراج کند، ماینرها، پاداش زیادی دریافت می‌کنند و اگر بلوکی استخراج نشود، ماینرها پاداشی نمی‌گیرند.

در کوتاه مدت، پرداخت براساس مدل PPLNS با ضریب شانس یک استخر بسیار مرتبط است. اگر ضریب شانس یک استخر خاص در کوتاه‌مدت کاهش یابد، درآمد ماینر نیز بر همین اساس کاهش می یابد و بالعکس. با این حال، در بلندمدت، عامل شانس تعدیل می‌شود و درآمد ماینر به میانگین نزدیک می‌شود.

پرداخت به ازای هر سهم + (Pay-Per-Share+ (PPS+))

این روش، ترکیبی از PPS و PPLNS است. پاداش بلوک، مشابه با PPS براساس ارزش مورد انتظار پرداخت می‌شود. کامزدهای تراکنش نیز براساس روش PPLNS پرداخت می‌شود. یعنی، کارمزدهای واقعی تراکنش به ماینرها براساس میزان مشارکت آنها در نرخ هش پرداخت می‌شود.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]